ភ្នំពេញ៖ មន្ដ្រីជាន់ខ្ពស់រដ្ឋាភិបាលបានឲ្យដឹងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតនឹងត្រូវការការពិនិត្យបន្ថែមច្រើនទៀតមុននឹងដាក់ជូនរដ្ឋសភាដើម្បីពិភាក្សា និងអនុម័ត។ ប៉ុន្តែក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ក៏មានការព្រួយបារម្ភពីការកៀបសង្កត់លើការប្រើប្រាស់ប្រពន្ធ័អេឡិចត្រូនិកនេះ។
លោកខៀវ កញារិទ្ធ រដ្ឋមន្ដ្រីក្រសួងព័ត៌មានបានប្រាប់ក្រុមអ្នកយកព័ត៌មាននៅខាងក្រៅវេទិកាគេហទិនានុលេខន៍ឬប្លហ្គ(blog) ក្នុងខេត្តសៀមរាបកាលពីដើមខែវិច្ឆិកានេះថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ថ្មីនេះនឹងត្រូវការរយៈពេលច្រើនទៀតមុននឹងអាចអនុម័តឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការបាន។
លោកផៃ ស៊ីផាន អ្នកនាំពាក្យទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ដ្រីបានឲ្យដឹងដែរថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតកំពុងស្ថិតនៅក្រោមការតាក់តែងរួមគ្នាដោយអាជ្ញាធរណៃដា (NiDA) នៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ដ្រី ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ធនាគារជាតិ និងទូរគមនាគមន៍ និងប្រៃណីយ៍ ប៉ុន្តែមិនទាន់ធ្លាក់ដល់ដៃគណៈរដ្ឋមន្ដ្រីដើម្បីពិនិត្យនៅឡើយទេ។
ក្រុមអ្នកសរសេរអត្ថបទលើអ៊ីនធើណែតឬប្លហ្គឺ (bloggers) និងអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណែតសរុបចំនួន២០០នាក់មកពីប្រទេសចំនួន១៥បានពិភាក្សាគ្នាយ៉ាងក្តៅគគុកក្នុងវេទិកាគេហទិនានុលេខន៍ដែលបានប្រព្រឹត្តិទៅរយៈពេលប្រាំថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី១ដល់ទី៥វិច្ឆិកាកន្លងទៅនេះ។
កញ្ញា សន រ៉ាមណា អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងរបស់មជ្ឍមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជានិងជាអ្នកសរសេរអត្ថបទអ៊ីនធើណែតម្នាក់បារម្ភថា ច្បាប់នេះអាចមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបម្រើផលប្រយោជន៍អ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណែតទូទៅនៅកម្ពុជា។
«ខ្ញុំមានទុទិដ្ឋិនិយមបន្តិចចំពោះសេរីភាពអ៊ីធឺណែតនៅកម្ពុជា ព្រោះខ្ញុំគិតថា បន្តិចទៀតហ្នឹងអាចនឹងមានការគៀបសង្កត់ច្រើនជាងហ្នឹង ដូចបច្ចុប្បន្នហ្នឹងគាត់កំពុងធ្វើសេចក្តីព្រាងច្បាប់គ្រប់គ្រងអ៊ីនធើណែតអីអញ្ចឹង...ខ្ញុំព្រួយបារម្ភថាអាចនឹងមានការគៀបសង្កត់ អាចយកមូលហេតុមួយចំនួនមកធ្វើជាលេសមកគៀបសង្កត់សេរីភាពបញ្ចេញមតិតាមអ៊ីនធើណែត។»
លោក ដេវីដ អ៊ីសាក់សឹន (David Isaksson) អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនរាយការណ៍សកល (Global Reporting) និងជាវាគ្មិនម្នាក់ក្នុងវេទិកានេះ បាននិយាយថា លោកអង្កេតឃើញនៅបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗដែលបានអនុម័តច្បាប់នេះជាទូទៅមាននិន្នាការរឹតបន្តឹងសេរីភាពបញ្ចេញមតិតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត។
«ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកជំនាញអំពីច្បាប់គ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតនៅកម្ពុជាទេ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលនានាបានប្រើប្រាស់ច្បាប់នេះជាលេសដើម្បីការពារហានិភ័យ ការបៀតបៀន និងសន្តិសុខជាតិ។ ប៉ុន្តែធាតុពិត ច្បាប់នេះភាគច្រើនត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្ក្រាបអ្នករិះគន់ អ្នកប្រឆាំង ជនសកម្មវប្បធម៌ សង្គមស៊ីវិល និងអ្នកគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទៅវិញទេ»។
លោកផៃ ស៊ីផាន ពន្យល់ថា ច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតនឹងមិនបង្កើតការកៀបសង្កត់ណាមួយនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែវានឹងក្លាយជាឧបករណ៍ច្បាប់ជួយទប់ស្កាត់ឧក្រិដ្ឋកម្មតាមអ៊ីនធើណែត។
«បញ្ហានេះ វាពាក់ព័ន្ធតែលើឧបករណ៍សុទ្ធសាធ ឧបករណ៍ក្នុងការការពារទិន្នន័យ ដែលយើងហៅថា ជាមូលដ្ឋាននៃការថែរក្សាទិន្នន័យផ្លូវការ ជាកម្មសិទ្ធិឯកជន កម្មសិទ្ធិបញ្ញា មិនឱ្យសាធារណជនណាចូលទៅធ្វើការវាយប្រហារបំផ្លាញទិន្នន័យជាផ្លូវការរបស់គេ ដូចជាស្ថាប័នធនាគារ និងស្ថាប័នផ្សេងទៀត។»
លោកបន្ថែមថា ច្បាប់នេះនឹងមិនត្រូវប្រើប្រាស់ដើម្បីត្រួតពិនិត្យទិន្នន័យឌីជីថលជាអក្សរ រូបភាព វីដេអូ និងសំឡេងដែលកំហិតដល់សេរីភាពបញ្ចេញមតិតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតនោះឡើយ។
លោក ខៀវ កញ្ញារិទ្ធ ពន្យល់ស្របគ្នានេះដែរ។
សូមបញ្ជាក់ថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតនេះត្រូវបានផ្តួចផ្តើមឡើង ក្រោយពីមានកំណើនយ៉ាងខ្លាំងនៃចំនួនអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណែតនាប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ចំនួនអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណែតបានកើនឡើងយ៉ាងគំហុកដល់ចំនួន១,៦៨លាននាក់នៅឆ្នាំ២០១១ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០១០មានចំនួនប្រហែល៣សែន២ម៉ឺននាក់ប៉ុណ្ណោះ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងប្រៃណីយ៍និងទូរគមនាគមន៍។ ជាមួយគ្នានេះអ្នកសរសេរអត្ថបទតាមអ៊ីនធើណែតបានកើនដល់២.០០០ទៅ៣.០០០នាក់ និងអ្នកប្រើប្រាស់ហ្វេសប៊ុក (Facebook) នៅកម្ពុជាមានចំនួនជាង៧សែននាក់ នៅឆ្នាំ២០១២នេះ៕
